การแข่งขันครั้งนี้ มีความหมายต่อพวกเขามาก เพราะว่านักกีฬาญี่ปุ่นถูกตัดสิทธิจากการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่ลอนดอนเกมส์ ปี 1948 เนื่องจากเป็นประเทศแพ้สงคราม ทุกคนจึงฝึกซ้อมอย่างหนักและตั้งใจที่จะแสดงศักยภาพอย่างเต็มที่เพื่อกู้ศักดิ์ศรีของประเทศกลับคืนมา

อย่างไรก็ตาม ก่อนแข่งนักกีฬาได้รับแจ้งข่าวร้ายว่า ผู้จัดการแข่งขันไม่อนุญาตให้นักกีฬาญี่ปุ่นประดับธงชาติไว้บนหน้าอกเสื้อ โดยอ้างเรื่องความปลอดภัย แม้ทุกคนจะรู้สึกเจ็บปวด แต่ก็ยังยืนหยัดที่จะลงแข่งต่อไป เฟรดได้แต่ปลอบใจและบอกพวกเขาทำให้ดีที่สุด

ท่ามกลางเสียงโห่ของผู้ชมชาวอเมริกัน สายตาเย้ยหยันจากคู่แข่งต่างชาติ เพียงแค่การแข่งขันว่ายน้ำฟรีสไตล์ 1500 เมตร สนามแรก พวกเขาก็ทำให้ทุกคนต้องอ้าปากค้าง เมื่อ ชิโร ฮาชิซุเมะ (Shiro Hashizume) แซงเอาชนะนักกีฬาคนอื่นเข้าแตะขอบสระเป็นคนแรก พร้อมกับสร้างสถิติโลกขึ้นมาใหม่

เท่านั้นยังไม่พอ ฮิโรโนะชิน ฟุรุฮาชิ (Hironoshin Furuhashi) ก็สร้างสถิติโลกขึ้นมาใหม่อย่างไม่หยุดในการแข่งขันฟรีสไตล์ 400, 800 เมตร รวมไปถึงสถิติ 1,500 เมตร ที่ฮาชิซุเมะเพิ่งทำลายไปก่อนหน้า สรุปแล้วในการแข่งครั้งนั้น นักว่ายน้ำญี่ปุ่นทำลายสถิติโลกไปถึง 5 รายการ คว้าแชมป์มาครองได้สำเร็จ ผู้ชมชาวอเมริกันถึงกับยืนขึ้นปรบมือให้ พร้อมกับที่ธงชาติญี่ปุ่นได้อัญเชิญขึ้นสู่ยอดเสาอย่างภาคภูมิ

วันรุ่งขึ้นหนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษก็เลิกเรียกพวกเขาว่า ‘ไอ้ยุ่น’ พร้อมกับยกย่องความสามารถของทีมนี้ โดยเฉพาะฟุรุฮาชิ ที่สื่อต่างชาติตั้งฉายาว่า ‘Flying Fish of Fujiyama’ หรือ ปลาบินได้แห่งภูเขาไฟฟูจิ เมื่อวิทยุรายงานข่าวชัยชนะครั้งนี้ คนญี่ปุ่นทั้งประเทศก็ดีใจกันยกใหญ่ เพราะพวกเขาไม่ได้ฟังข่าวดีมานานแล้ว

เฟรด วาดะ ยืนดูปรากฏการณ์ครั้งนั้นด้วยความอิ่มเอมใจ เขาได้เห็นกับตาว่ากีฬามีอิทธิพลสามารถเปลี่ยนความคิดของคนได้รวดเร็วเพียงใด

ตอนนั้นเขาไม่ได้คิดหรอกว่า ตนเองจะได้เข้ามาเกี่ยวข้องกับแข่งขันกีฬาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ