Cinemasia เปิดตัวด้วยการนำ ‘เรื่องของจัน ดารา’ นวนิยายสุดอื้อฉาวของอุษณา เพลิงธรรม มาสร้างเป็นหนัง โดยได้ Applause Pictures ของปีเตอร์ ชาน ผู้กำกับภาพยนตร์เถียน มี มี่ และไท เอ็นเตอร์เทนเมนต์ ร่วมทุน

‘จัน ดารา’ ก่อกระแสวิพากษ์วิจารณ์และถูกเซ็นเซอร์อย่างหนัก ด้วยเป็นครั้งแรกๆ ของหนังอีโรติก-ดราม่าในบ้านเรา

แต่สำหรับเมืองนอกแล้ว กลับได้เสียงตอบรับสูงมาก ขึ้นอันดับ 1 Box Office ฮ่องกง รวมทั้งมีโอกาสเข้าฉายใน สิงคโปร์, ญี่ปุ่น, ไต้หวัน, รัสเซีย, โคลัมเบีย และบราซิล

“ตอนนี้เมืองนอกรู้สึกว่า หนังไทยเท่..เพราะเดิมทีเคยโฟกัสที่จีน พอพูดถึงหนังจีนทุกคนก็อื้อหือ ต่อมาพอมาเจอหนังไทย คนก็โอ้โห กลายเป็นว่าดูดี ตอนนี้ใครไม่รู้จักหนังไทยถือว่าตกเทรนด์ไป.. แต่ไม่ใช่ว่าหนังไทยจะขายได้ทุกเรื่อง ส่วนตัวคิดว่ามี 2-3 เรื่องเท่านั้นแหละที่เขาต้องการ

“เราคงบอกไม่ได้ว่าหนังแนวไหนขายได้ มันขึ้นกับอะไรหลายๆ อย่าง อย่างตอน จัน ดารา ออกมา ไม่มีหนังอีโรติกหรือพีเรียดอีโรติก หนังเราเลยเด้งขึ้นมา เรื่องนี้น่าซื้อ ซึ่งพอซื้อไปเราก็ตัดคู่แข่งอื่นๆ ทันที เนื่องจากไม่ได้ไปซ้ำกับใคร เพราะฉะนั้นเวลาทำหนัง พื้นฐานความคิดแรกคือ ต้องมีตัวตนชัดเจน ไม่ว่าจะทำเพื่อตลาดไหนก็ตาม”

จากความสำเร็จของจัน ดารา Cinemasia ยังคงเดินหน้าผลิตผลงานอย่างต่อเนื่อง ซึ่งหลายเรื่องเป็นการทำงานร่วมกันระหว่างทุนไทยกับทุนนอก เช่น Three อารมณ์ อาถรรพณ์ อาฆาต เป็นโปรเจ็กต์ร่วมกันของผู้กำกับ 3 สัญชาติ ไทย ฮ่องกง เกาหลี หรือ Last Life in the Universe ก็มีตัวแทนทั้งฝั่งเอเชียและยุโรปมาจับมือกันถึง 5 ประเทศ

ปัจจัยหนึ่งที่ทำให้ดวงกมลสร้างดีลธุรกิจนี้สำเร็จ มาจากการยกระดับบทบาทของโปรดิวเซอร์ในอุตสาหกรรมภาพยนตร์ไทย ให้กลายเป็นโซ่ข้อกลางที่คอยเชื่อมต่อระหว่างนายทุนและภาคส่วนต่างๆ อย่างเป็นรูปธรรม

เธอต้องคอยวิ่งเต้น ประสานงานและสร้างความมั่นใจแก่นักลงทุน ซึ่งทุกงานไม่ใช่เรื่องง่าย ที่สำคัญการทำงานโปรดิวเซอร์ไม่มีวันจบ ต่อให้ออกจากโรงไปแล้วหลายปี หากเห็นว่ายังมีโอกาสที่หนังจะไปต่อได้ ก็ต้องผลักดันไปให้สุดทาง

“เราไม่ได้รอโชคชะตา ไม่ได้รอให้ราชรถมาเกย ทุกอย่างเกิดจากการวิ่งหาโอกาสของพวกเรา ลองผิดลองถูก ซื้อค่าโง่ก็เยอะ เราก็จำไว้ จดใส่บันทึกไว้เลยว่าทีหลังอย่าไปทำ อย่าไปตกลงแบบนี้ เราฉลาดขึ้น รู้มากขึ้น”

อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อโปรดิวเซอร์เข้าใจและศรัทธาในตัวผู้กำกับ ซึ่งผู้กำกับไทย 2 คนที่เธอทำงานด้วยเป็นหลัก คือ นนทรีย์ นิมิบุตร และเป็นเอก รัตนเรือง

“เราคิดว่าเป็นคนสานฝันผู้กำกับ คือเราเป็นคนที่เรียกว่า Director Oriented เราจะทำงานกับผู้กำกับที่เราชื่นชม เพราะฉะนั้นเมื่อผู้กำกับคนหนึ่งอย่างทำหนังเรื่องอะไร เราก็รู้สึกว่าเรากำลังจะได้ Art piece ชิ้นดีหนึ่งชิ้น.. แต่ก่อนที่จิ๊กซอว์สองอันจะต่อกันติดได้ ทั้งสองตำแหน่งจะต้องเห็นพ้องต้องกัน เราเถียงกันก่อน ที่ผ่านมา เวลาผู้กำกับจะเริ่มงาน เขาจะมีหลายเรื่องอยู่ในหัว เรามีหน้าที่ช่วยกันคิดเหมือนกับชีวิตเรา ตกลงแล้วจะไปทางไหน บางทีทำเรื่องนี้ดีกว่าไหมในสภาพนี้ สถานการณ์นี้ จังหวะนี้

“สมมติให้ฟังง่ายๆ โปรเจ็กต์ Last Life เกิดก่อน มนต์รักทรานซิสเตอร์ แต่พอคุยกันต่างๆ นานาเสร็จแล้ว เราเดินไปบอกคุณเป็นเอกว่า ก่อนที่เราสองคนจะไปเผชิญโลกไปทำงานกับฝรั่งที่เราไม่รู้จัก ถ้าเราสองคนไม่เคยทำงานกันเลย ไม่เอาด้วยนะ เรามาทำกันเอง 1 ตำบล 1 ผลิตภัณฑ์ของเรากันก่อน เชื่อใจกันให้ได้มากที่สุดเสียก่อน จนเกิดเป็นมนต์รักฯ แล้วเราถึงจะไปออกงาน Expo ที่ญี่ปุ่น นี่เป็นประเด็นสำคัญ สมมติเราผลีผลาม ถ้าคุณต้อมบอกพี่ทำเลย ทางนั้นเขาเสนอมาแล้ว ให้เราเป็นโปรดิวเซอร์แล้วเราไปเถียงกับเขา โดยที่เรายังทะเลาะกันเองอยู่ เราไม่ตายเหรอ”

ผลจากความเชื่อใจซึ่งกันและกัน ทำให้ Last Life in the Universe กลายเป็นโปรเจ็กต์ที่ยิ่งใหญ่ สามารถดึงนักลงทุนและทีมงานระดับนานาชาติมาร่วมมือได้เป็นจำนวนมาก ไม่ว่าจะเป็น คริสโตเฟอร์ ดอยล์ ผู้กำกับภาพชาวออสเตรเลีย และทาดาโนบุ อาซาโนะ พระเอกชื่อดังจากญี่ปุ่น

แต่ถึงจะตั้งความหวังให้หนังไทยได้อวดสายตาชาวโลกมากเพียงใด สิ่งหนึ่งดวงกมลย้ำเสมอคือ คนไทยสำคัญที่สุด ผลงานที่ออกมาจึงต้องได้มาตรฐาน และตอบโจทย์ผู้ชมชาวไทยเสมอ

“หนังที่เราทำ Base on คนไทยก่อนทุกเรื่อง เราทำหนังให้คนไทยดู เมืองนอกคือโบนัส ต้องคิดและบอกตัวเองอย่างนี้.. เพราะถ้าย้อนกลับไปถึงวินาทีแรกที่หนังไทยเบ่งบาน ฟู่ฟ่า ขายได้ในต่างประเทศ กลับไปย้อนถึงต้นกำเนิดความคิดเหล่านั้นว่า เราไปกะการอะไรกับ International market หรือเปล่า เราทำด้วยความใสซื่อไง เราเป็นคนไทย แล้วก็คิดอย่างที่เป็นอย่างนั้นจริงๆ นั่นแหละคือเสน่ห์ที่จะทำให้ขายได้ ฉะนั้นเราเป็นคนไทยก็ทำหนังไทย อย่ากระแดะคิดจะอินเตอร์ ถ้าอย่างนั้นไม่รอด

“ที่สำคัญคือ พวกเราอย่าเห่อหรือเหลิงจนเกิน อย่าคิดว่าขายได้แล้ว ทำอย่างไรก็ได้ ความเป็นจริงพวกเรายังทำหนังออกมาคุณภาพไม่เท่ากันทุกเรื่อง เอาเข้าจริงๆ ดูได้กี่เรื่องล่ะ ต้องไม่ทำชุ่ยๆ เพราะไม่อย่างนั้นอีกหน่อยเขาจะเข็ด หนังไทยก็จะกลายเป็นแบบหนังจีนแผ่นดินใหญ่ คือตอนนี้หนังจีนไม่มีอะไรให้ดู มันไม่มีหนังที่มีพลังเยอะๆ เหมือนตอนที่ค้นพบจาง อี้ โหมว”

และนี่เป็นเหตุผลว่า ทำไมผลงานที่ผ่านมือของดวงกมล จึงได้รับการยอมรับอย่างสูงในตลาดโลก และสามารถเชิดหน้าชูตาคนไทย แม้เวลาจะผ่านมานานนับสิบปีก็ตาม