กุลวัฒน์เริ่มสนใจดนตรีจากความบังเอิญ เพราะแต่เดิมโลกที่ทำให้เขาสนุก ก็คือการเล่นกีฬา ทั้งซ้อมบอล ฝึกแบดมินตัน ตีปิงปองไปเรื่อยเปื่อย

แต่เหมือนเป็นพรหมลิขิต เพราะตอน 11 ขวบ เขาแวะไปหาเพื่อนที่บ้าน แล้วดันไปเจอกีตาร์ของพี่ชายเพื่อนซึ่งเรียนต่อต่างประเทศตัวหนึ่ง ถูกทิ้งไว้ในกล่อง จึงหยิบขึ้นมาดีดเล่น พอเริ่มดีดก็เหมือนมีแรงดึงดูดให้หลงใหลแทบจะทันที

นับแต่นั้นเขาก็เริ่มถูกดึงเข้าสู่เส้นทางของเสียงเพลงแบบไม่รู้ตัว

กุลวัฒน์หัดกีตาร์โดยมีญาติผู้พี่เป็นคนดูแล โดยเฉพาะเพลง Ready For Love ของ Bad Company เขาเล่นทั้งวันทั้งคืนจนไม่ยอมนอนเลย จากนั้นเขาก็ถูกดึงมาร่วมเล่นวงดนตรีในฐานะมือเบส เนื่องจากมือกีตาร์ครบแล้ว

เวทีแรกของกุลวัฒน์ เกิดขึ้นตอนที่เขาอายุได้ 12-13 ขวบ ครั้งนั้นเขาเล่าผ่านนิตยสาร DDT ว่าเขาย้ายมาอยู่กับวงของรุ่นพี่คนหนึ่ง ซึ่งเคยตระเวนเล่นดนตรีในแคมป์ทหารจีไอ แล้วกลับมาเปิดห้องซ้อมของตัวเอง สมัยนั้นทุกวันเสาร์-อาทิตย์ เขาจะเล่นดนตรีอยู่ที่โคลีเซี่ยมสเก็ต แถวยมราช ซึ่งเป็นศูนย์รวมของวัยรุ่นไทย โดยได้ค่าเหนื่อยครั้งละ 200 บาท รวมทั้งเคยไปออกรายการโทรทัศน์ ฉันทนาโชว์ ทาง ททบ.5 ด้วย

กุลวัฒน์เล่นดนตรีอยู่นานหลายปี จนกระทั่งสมาชิกบางคนเข้ามหาวิทยาลัย วงก็เลยแตกไปโดยปริยาย จึงหันเหชีวิตไปสู่การเล่นดนตรีกลางคืนในโรงแรม ทั้งกรุงเทพฯ และต่างจังหวัด

พออายุได้ 19 ปี เขาก็เปลี่ยนเส้นทางไปเป็นอาจารย์สอนดนตรี ที่โรงเรียนสยามกลการ (จังหวัดขอนแก่น) พร้อมกับรับปากว่า ภายใน 3 เดือน นักเรียนจะต้องเล่นดนตรีและฟังเพลงเป็น ถัดมาอีก 3 ปี ชีวิตก็จับพลัดจับผลูกลายเป็นมือกีตาร์ของวง Mighty Queen ซึ่งมีพี่สาว ตุ๊ก-วรัชยา พรหมสถิต เป็นมือคีย์บอร์ดอยู่

จากนั้นเขาก็ไปร่วมกับนักดนตรีรุ่นใหญ่ ชื่อวง 3rd Dimension และก็มีโอกาสได้จับเครื่องดนตรีอื่นๆ ทั้ง เปียโน คีย์บอร์ด กลอง ฟลุต และแซกโซโฟน ซึ่งกลายเป็นพื้นฐานสำคัญในการทำงานดนตรีเรื่อยมา ก่อนจะได้รับคำแนะนำจากเพื่อนวัยเด็ก ปุ้ม-พงศ์พรหม สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ซึ่งยุคนั้นเป็นโปรดิวเซอร์อยู่ที่ Butterfly Sound & Film ให้มาทำงานที่นี่

“ตอนนั้นไปสมัครเป็นนักแต่งเพลง แต่ตำแหน่งมันเต็ม เขาเลยถามว่า เป็น Sound Engineer ได้ไหม ซึ่งผมก็ทำได้อยู่แล้ว ก็เลยเริ่มที่บัตเตอร์ฟลาย”

แต่กุลวัฒน์ทำงานอยู่ที่นี่ได้ไม่ถึงปี ก็ขอลาออกไปทำเพลงอยู่กับ ประชา พงศ์สุพัฒน์ ที่รายการสโมสรผึ้งน้อย และเมื่อน้าประชาย้ายมาทำงานที่แกรมมี่ เขาก็ได้เข้ามาร่วมทำงานในอาณาจักรดนตรีแห่งนี้ตั้งแต่ยุคบุกเบิกด้วย

แกรมมี่สมัยนั้นจะแบ่งการทำงานเป็นทีม สุรักษ์ สุขเสวี เล่าว่า กุลวัฒน์ทำงานอยู่ภายใต้ทีมของ กริช ทอมมัส โดยว่ากันว่าเขาเป็นนักดนตรีในกลุุ่ม ‘โคตรติ๊สท์’ ที่เก่งจริง และมากด้วยความสามารถ

กุลวัฒน์เป็นคนทำเพลงที่ทุ่มเท และพร้อมถ่ายทอดความรู้ให้แก่คนทำงาน ไม่แปลกเลยที่หลายคนจะยกให้เขาเป็นครูทางดนตรี

“..อัดกีตาร์ถูกจังหวะและโน้ตแล้ว แต่การเป็นมืออาชีพ เราต้องใส่ความรู้สึกของเราเข้าไปในตัวโน้ตด้วย..” คือสิ่งที่เขาเคยบอกรุ่นน้องโปรดิวเซอร์คนหนึ่งที่คุ้นเคยกันไว้

กุลวัฒน์อยู่เบื้องหลังเพลงเด่นๆ มากมาย โดยเฉพาะเพลงละครโทรทัศน์ อย่าง ยามเมื่อลมพัดหวน ร้องโดย เจ-เจตริน วรรธนะสิน, ด้วยมือของเธอ เพลงประกอบละครคือหัตถาครองพิภพ ร้องโดย นัท มีเรีย หรือ เพื่อเธอ ร้องโดย ศักดิ์สิทธิ์ แท่งทอง

ว่ากันว่า การทำเพลงยุคนั้น นอกจากแต่งเนื้อเพลงที่ได้มืออาชีพ เช่น ตุ้ย-ธนา ชัยวรภัทร์ หรือ ตุ๊ก-มณฑวรรณ ศรีวิเชียร มาช่วยเขียนให้ กุลวัฒน์ต้องทำเองเกือบหมด ตั้งแต่เล่นดนตรี ควมคุมร้อง รวมถึงหาทีมงานที่เข้ามาเสริมให้บทเพลงสมบูรณ์ที่สุด

เขาเคยเล่าถึงหลักการทำเพลงของตัวเองว่า “..การเป็นที่หนึ่ง ความมีชื่อเสียง ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ หรือมีความหมายใดๆ เลยสำหรับผม เพียงแค่…ทำยังไงก็ได้ ให้เพลงนั้นๆ มันอยู่ในใจของพวกเค้าตลอดไปต่างหาก..”