“ดนตรี R&B เป็นสิ่งใหม่สำหรับผม แล้วตอนที่ร้องก็ไม่มีไกด์มาให้ด้วย เราก็ต้องพยายามร้องให้เข้ากับดนตรี ซึ่งวิธีเดียวเลยคือ คนที่คุมต้องคอยบอกว่า แบบนี้ใช้ได้หรือไม่ได้ ตอนนั้นเทคเยอะเหมือนกัน แต่ดีอย่างคือพอเราอัดแบบดิจิทัล เลยอัดเก็บไว้ได้ จากนั้นถึงค่อยไปเลือกใช้ 

“แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีปัญหา ผมจำได้ว่าวันแรก ร้องได้ไม่กี่เพลงเอง เพราะโปรแกรมยังไม่เสถียร คือปกติถ้าเราร้องไปได้ 1-2 ประโยคแล้วถ้ามันโอเค ก็จะต้องเซฟเลย ไม่อย่างนั้นก็จะ..ตูม! หายเกลี้ยง แล้วตอนนั้นผมก็ร้องเก็บมาเรื่อยๆ จนเกือบจบเพลงอยู่แล้ว ปรากฏว่าหน้าจอขึ้นตูม! บอยก็ต้องบอกว่า พี่ครับร้องใหม่” สายชลเล่าพร้อมเสียงหัวเราะ

อัลบั้มนี้จึงเปรียบได้กับการทดลองของทั้งคู่ที่ได้ร่วมกันสร้างรสชาติใหม่ๆ  ให้กับผลงานที่ทุกคนเคยรู้จักกันดี หลายเพลงนั้นสายชลชื่นชอบมากกว่าเมื่อครั้งบันทึกเสียงครั้งแรกเสียอีก เช่น ‘ทางหนึ่งซึ่งหวัง’ ซึ่งสัมผัสได้ถึงความฮึกเหิม และให้กำลังใจผู้ฟังมากกว่าเก่า เสมือนกับว่าเขาได้ตกผลึก และซึมซับกับเนื้อหาลึกซึ้งขึ้น หรือ ‘ลองคิดดู’ ซึ่งเขาได้ดีไซน์การร้องใหม่ๆ ให้เพลงมีความหวานและความออดอ้อนมากขึ้นเมื่อเทียบกับที่ ปื๊ด-เสนีย์ ฉัตรวิชัย เคยร้องไว้

เช่นเดียวกับ ‘ฝันและใฝ่’ ซึ่งมีความพลิ้วไหว และอิ่มเอมของภาคดนตรี จนเปิดต่อจากอัลบั้ม Rhythm & BOYd ได้อย่างกลมกลืน หรือ ‘เพราะเธอหรือเปล่า’ ก็พลิกโฉมจากเวอร์ชันใน 10 นาฬิกา และสื่อความรู้สึกถึงความเหงาของคนรักที่อยู่ห่างไกลกันได้ชัดเจน 

ไม่เพียงแค่นั้น ทั้งคู่ยังได้พีรสันติ และ โอม-ชาตรี คงสุวรรณ สองสมาชิกของ The Innocent มาร่วมเติมเต็มในบางบทเพลง ทำให้บรรยากาศเดิมๆ หวนคืนมาอีกครั้ง

“ตอนแรกที่ทำงานนี้ไม่ได้คุยกับสมาชิกคนอื่นเลย จนกระทั่งบอยทำดนตรีเสร็จ มีเพลงหนึ่งคือ ‘รักคืออะไร’ ซึ่งสมัยก่อนจะเป็นผมกับพี่โอมร้องสวนกัน ก็เลยคิดว่า ไปชวนพีรสันติมาร้องสวนแล้วกัน ส่วนพี่โอม ตอนนั้นเหมือนเขามีโปรเจ็กต์อะไรสักอย่างกับบอย ทำจนดึกตลอด เลยคิดว่าจะขอให้พี่โอมมาช่วยอะไรดี สุดท้ายก็เลยมาโซโลกีตาร์ในเพลง ‘สักวัน’ ซึ่งทำเป็นเวอร์ชันบรรเลง”

ในที่สุด A Touch of The Innocent ก็สำเร็จลุล่วง กลายเป็นผลงานชุดแรกในปี 2539 ของค่ายขนมปังดนตรี สำหรับสายชลแล้ว นอกจากจะเป็นงานเปิดตัวในฐานะของศิลปินเดี่ยวครั้งแรก อัลบั้มนี้ยังมีความเป็น Bakery Sound ที่ลงตัวและข้ามกาลเวลาได้อย่างไม่ขัดเขิน

A Touch of The Innocent ได้รับเสียงตอบรับที่อบอุ่น ทั้งจากแฟนเพลงรุ่นเก่าซึ่งสัมผัสได้ถึงอารมณ์ที่ฉีกแนวของบทเพลงที่ผูกพัน เช่นเดียวกับคนฟังเพลงรุ่นใหม่ที่ชื่นชอบไม่แพ้กัน หลายคนหลงใหลในความนุ่มนวลของบทเพลง ถึงขั้นขวนขวายหาเพลงต้นฉบับของ The Innocent กลับมาฟัง จนกลายเป็นแฟนเพลง แม้จะเติบโตไม่ทันยุครุ่งเรืองของพวกเขาก็ตาม

“เคยมีน้องซึ่งเป็นเด็กรุ่นใหม่มาถามว่า พี่เป็นต้นฉบับเพลง ‘ฝากรัก’ หรือเปล่า ผมก็บอกว่าไม่ใช่ อีกคนหนึ่งร้อง แล้วผมก็ถามเขาว่ารู้จักเวอร์ชันนั้นหรือเปล่า เขาก็บอกไม่รู้จัก รู้จักจากชุดนี้แหละ”

นี่จึงเป็นสาเหตุว่าทำไม A Touch of The Innocent ถึงเป็นหนึ่งในผลงานที่อยู่ในความทรงจำของผู้คนมากมายตลอด 3 ทศวรรษ